بیومکانیک
امین دولابی تلک آبادی؛ سمیه مومنی؛ فرزانه موثقی؛ زهرا همتی فارسانی
چکیده
پیش‌زمینه: تمایل برای انجام فعالیت بدنی در اوایل نوجوانی کمتر می‌شود، لذا فعالیت بدنی سازمان یافته در مدرسه نقش اساسی را در ارتقای سلامت و رشد جسمانی مناسب دانش‌آموزان ایفا می‌کند. هدف : بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات کلیستنیکس بر ثبات مرکزی، قدرت عضلانی، تعادل و حس عمقی نوجوانان پسر بود.روشها: 40 دانش آموز پسر 15 تا 18 ساله شهر ...
بیشتر
پیش‌زمینه: تمایل برای انجام فعالیت بدنی در اوایل نوجوانی کمتر می‌شود، لذا فعالیت بدنی سازمان یافته در مدرسه نقش اساسی را در ارتقای سلامت و رشد جسمانی مناسب دانش‌آموزان ایفا می‌کند. هدف : بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات کلیستنیکس بر ثبات مرکزی، قدرت عضلانی، تعادل و حس عمقی نوجوانان پسر بود.روشها: 40 دانش آموز پسر 15 تا 18 ساله شهر زواره از بین داوطلبان به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تمرینات کلیستنیکس (20 نفر) و کنترل (20 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت هشت هفته، هفته‌ای سه روز و به مدت 60 دقیقه تمرینات کلیستنیکس را انجام دادند. قبل و بعد از دوره تمرینی تعادل ایستا، ثبات مرکزی، قدرت عضلانی و حس عمقی آزمودنی‌‌ها به ترتیب با استفاده از آزمون تعادل استوک، تست مک‌گیل، آزمون پرس سینه، پارویی و پرس پا و خطای بازسازی زاویه 45 درجه فلکشن تنه اندازه‌گیری شدند. یافته‌ها: نتایج آزمون t مستقل نشان داد، انجام هشت هفته تمرینات کلیستنیکس تاثیر معنی‌داری در افزایش تعادل ایستا (0001/0>p)، حس عمقی تنه (0001/0>p)، ثبات مرکزی در حالت خم کردن تنه (05/0>p) و قدرت عضلات در آزمون پارویی و پرس پا (05/0>p) داشته است. نتیجه‌گیری: در مجموع یافته‌های تحقیق حاضر نشان داد که پس از انجام یک دوره 8 هفته‌ای تمرینات کلیستنیکس، حس عمقی، ثبات مرکزی در حالت خم شدن، قدرت عضلانی و تعادل ایستا در نوجوانان بهبود یافته، لذا این نوع تمرینات می‌تواند به عنوان یک جایگزین مناسب شیوه تمرینی در مدارس استفاده گردد
بیومکانیک
زهرا رحیمی
چکیده
پیش زمینه: با توجه به میزان بالای شیوع آسیب‌های غیربرخوردی اندام تحتانی در میان زنان ورزشکار و اهمیت حس عمقی و تعادل در بروز آسیب، لزوم شناسایی راهکارهای مؤثر و کم‌هزینه ضروری به نظر می‌رسد. لذا این مطالعه با هدف مقایسة اثر تمرین‌های عصبی - عضلانی، قدرتی و ترکیبی بر حس عمقی زانو و تعادل در زنان بسکتبالیست طراح شد.
مواد و روشها: ...
بیشتر
پیش زمینه: با توجه به میزان بالای شیوع آسیب‌های غیربرخوردی اندام تحتانی در میان زنان ورزشکار و اهمیت حس عمقی و تعادل در بروز آسیب، لزوم شناسایی راهکارهای مؤثر و کم‌هزینه ضروری به نظر می‌رسد. لذا این مطالعه با هدف مقایسة اثر تمرین‌های عصبی - عضلانی، قدرتی و ترکیبی بر حس عمقی زانو و تعادل در زنان بسکتبالیست طراح شد.
مواد و روشها: ۴۲ بسکتبالیست زن با میانگین سنی ۸۸/۱±۷۳/۲۰ سال و میانگین قد ۵۷/۶±۴۷/۱۷۲ سانتی‌متر و میانگین وزن ۹۸/۴±۵۴/۶۳ کیلوگرم و میانگین شاخص تودة بدنی ۱۷/۱±۳۶/۲۱، در قالب سه گروه آزمایش «عصبی- عضلانی»، «قدرتی» و «ترکیبی» و یک گروه کنترل به صورت هدفمند انتخاب شدند. گروه‌های آزمایش به مدت شش هفته و سه جلسه در هفته، برنامه‌های تمرینی را اجراکردند. حس عمقی زانو توسط دستگاه ایزوکینتیک بایودکس 4 (Isokinetic Biodex) و با آزمون بازسازی زاویه‌ای فعال، و تعادل پویا با آزمون عملکردی تعادل (star excurtion balance test)، قبل و بعد از برنامة تمرینی ارزیابی شد. آزمون تحلیل واریانس اندازه‌های تکراری آنوا (Repeated measure Anova)، تی زوجی (Paired T-Test) و آزمون تعقیبی توکی (Tukey post hoc test) روش‌های آماری مورد استفاده بودند.
یافته‌ها: اجرای برنامة تمرینی در هر سه گروه آزمایش سبب پیشرفت معنادار در حس عمقی زانو و تعادل پویا شد (۰۵/۰>p). بین چهار گروه در حس عمقی زانو و تعادل پویا تفاوت معنادار بود (۰۵/۰>p).
نتیجه‌گیری: تمرین‌های ترکیبی و پس از آن تمرینات عصبی- عضلانی می‌توانند به عنوان شیوه‌های اثربخش بهبود عملکرد عصبی - عضلانی در برنامة ورزشی ورزشکاران زن مخصوصاً بسکتبالیست‌ها گنجانده شوند.
بیومکانیک
محمد نجفی آشتیانی؛ سید محسن مرتضوی نجف آبادی
چکیده
زمینه‌ی مطالعه: شل‌شدگی ایمپلنت از شایع‌ترین مشکلات پس از تعویض کامل مفصل ران است. در شل-شدگی عوامل مهمی مانند مشخصات هندسی ایمپلنت، کیفیت بافت استخوانی، فرآیند جایگذاری، سن و سبک زندگی بیمار تاثیر دارند. هدف مطالعه‌ی حاضر تحلیل تنش و کرنشهای دینامیکی وارد بر سطح مشترک بین استخوان و ایمپلنت در فازهای مختلف راه رفتن است. روشها: از ...
بیشتر
زمینه‌ی مطالعه: شل‌شدگی ایمپلنت از شایع‌ترین مشکلات پس از تعویض کامل مفصل ران است. در شل-شدگی عوامل مهمی مانند مشخصات هندسی ایمپلنت، کیفیت بافت استخوانی، فرآیند جایگذاری، سن و سبک زندگی بیمار تاثیر دارند. هدف مطالعه‌ی حاضر تحلیل تنش و کرنشهای دینامیکی وارد بر سطح مشترک بین استخوان و ایمپلنت در فازهای مختلف راه رفتن است. روشها: از یک مدل دو بعدی شامل استخوان ران و مفصل مصنوعی آن برای شبیه‌سازی عددی در نرم‌افزار ADINA به روش المان محدود استفاده شده است. مدول یانگ برای استخوان برابر 12 و برای ایمپلنت از جنس فولاد ضدزنگ پزشکی برابر 210 گیگاپاسکال فرض شده است. در سطح مشترک بین استخوان و ایمپلنت ضریب اصطکاک برابر 22/0 در نظر گرفته شده و مدل شرایط یک جراحی بدون سیمان استخوانی را شبیه‌سازی می‌کند. بار اعمالی به سر مفصل تعویض شده به صورت دینامیکی منطبق با سیکل راه رفتن طبیعی فردی با وزن 75 کیلوگرم بوده است. یافته‌ها: نتایج نشان دادند اختلاف کرنش در سطح مشترک در انتهای ساقه‌ی ایمپلنت بیشینه است. این متغیر همچنین در لبه‌ی داخلی 16 برابر بیشتر از لبه‌ی خارجی است. مقدار اختلاف کرنش در سطح مشترک به حدود 6/1 درصد و بیشینه‌ی تنش به حدود 7/5 مگاپاسکال رسیده است. نتیجه‌گیری: بیشترین مقدار اختلاف کرنش در پایین‌ترین منطقه‌ی ساقه‌ی ایمپلنت رخ داده که بیان کننده‌ی محل بروز احتمالی جدایش در شل‌شدگی ایمپلنت است. این اطلاعات می‌تواند در بکارگیری راهبردهای جراحی تعویض مفصل ران نیز و برای طراحیهای مکانیکی بهینه در مفصل مصنوعی مهم باشد.
